BRUSSELLS TRIBUNAL

De index is gebaseerd op gegevens van de Global Terrorism Database (GTD) van het National Consortium for the Study of Terrorism and Responses to Terrorism (START) aan de Universiteit van Maryland, Australië. Het is de meest uitgebreide database van terroristische aanslagen met meer dan 104.000 gevallen van gecodificeerde terreuraanslagen.

De GTI rangschikt landen op basis van de volgende vier indicatoren:

• Totaal aantal terroristische incidenten

• Totaal aantal dodelijke slachtoffers van terrorisme

• Totaal aantal verwondingen door terrorisme

• De geraamde schade aan eigendommen veroorzaakt door terrorisme

“In de tien jaar sinds 9/11,” volgens het Institute for Economics and Peace, “zijn het aantal dodelijke slachtoffers van terreuraanslagen toegenomen met 195 procent, incidenten met 460 procent en verwondingen met 224 procent.” De drie landen die veruit het grootste aantal van dergelijke aanvallen te verduren kregen, zijn – surprise, surprise – Irak, Afghanistan en Pakistan, de landen die de VS en/of NAVO hebben binnengevallen of quasi-binnengevallen.

Met andere woorden, deze krankzinnige “war on terror” is echt niet meer of minder dan een oorlog om terreur te bevorderen – en dat was waarschijnlijk ook de bedoeling vanaf het begin.

Enkel terreur door niet-staatsactoren werd bestudeerd

De definitie van terrorisme die in de index wordt gebruikt is echter tergend smal: het “illegale” gebruik van geweld of geweld door niet-staatsactoren om een ​​bepaald doel te bereiken. Shock-and-awebombardementen tellen niet mee, ook al is de bedoeling ervan een hele natie te terroriseren; moord door onbemande drones tellen niet mee, ook al verlammen deze drones het normale sociale leven van hele regio’s. En alle andere openlijke en geheime acties, uitgevoerd door staten, van preventieve invasies en in het geheim georkestreerde coups tot en met de giftige en radioactieve vervuiling die moderne, high-tech, “legitieme” oorlogen met zich meebrengt, worden niet beschouwd als terrorisme, ook al verspreiden ze de terreur in alle windrichtingen.

Net zoals de “war on drugs” alleen maar heeft bijgedragen tot een exponentiële groei van het internationale drugsprobleem, heeft de “war on terror” een eindeloos aanbod van vijanden gegenereerd: mensen die een gerechtvaardigde reden hebben om ons te haten.

Journalist Glenn Greenwald betoogde in Salon.com in 2011:

“Dit onderwerp is zo belangrijk omdat dit zinloos, definitie-vrije woord – Terrorisme – zo veel van onze politieke debatten en beleid beheerst. In vrijwel elke debat met verdedigers van het overheidsbeleid waaraan ik ooit deelnam, werd een beroep gedaan op het woord als een soort van debat-einde, een magisch elixer: natuurlijk heeft President Obama het recht om Amerikaanse burgers te vermoorden zonder eerlijk proces: het zijn “terroristen”. Natuurlijk moeten we in Afghanistan blijven: we moeten de “terroristen” stoppen. President Obama heeft niet alleen het recht om personen (inclusief burgers) met behulp van drones te vermoorden, hij vindt dit maar gerechtvaardigd, is er zelfs trots op en maakt er zelfs grapjes over, want het zijn “terroristen”. Natuurlijk moeten een aantal mensen in de gevangenis worden gehouden zonder aanklacht: het zijn terroristen, etc. etc.”

Professor en auteur Noam Chomsky’s commentaar op de moorden op onschuldige mensen in de VS/NATO militaire campagnes in Afghanistan en Irak: “Moedwillig doden van onschuldige burgers is terrorisme, niet een oorlog tegen het terrorisme.”

Ondanks de gebreken van de definitie die gebruikt wordt in het rapport, blijft dit nauwgezet onderzoek toch zeer waardevol en vertelt een grimmig verhaal over de natuur van niet-staatsterrorisme sinds 2001.

Een van de belangrijkste lessen van het rapport, zoals Steve Killelea, die de leiding had van het onderzoek, aan Reuters vertelde, is dat buitenlandse mogendheden twee keer zouden moeten nadenken vooraleer ze militaire interventies overwegen in regio’s zoals Jemen en Syrië (of waar dan ook), omdat de loutere aanwezigheid van buitenlandse legers gewoon ​​bijdraagt tot de haat en woede van de lokale bevolking.

Belangrijkste Bevindingen

• Van 2002 tot 2011 was meer dan één derde van alle slachtoffers, gedood in terreuraanslagen, Irakees.

• Van 2002 tot 2011, was Noord-Amerika de regio waar het  minste kans bestond op een terroristische aanslag.

• Het aantal terroristische incidenten en het aantal succesvolle aanvallen is gestaag toegenomen gedurende de afgelopen tien jaar. Sinds het begin van de invasie van Irak is het aantal terroristische incidenten wereldwijd verviervoudigd.

• Terwijl meer terreuraanslagen worden geregistreerd, is het aantal dodelijke slachtoffers met 25% gedaald sinds 2007.

• In 2011 waren er 4564 terroristische incidenten wereldwijd, wat resulteerde in 7473 doden en 13.961 gewonden.

• In 2011 was Irak het land dat het meest getroffen werd door het terrorisme, gevolgd door Pakistan en Afghanistan

• In 2011 waren 91% van de terreuraanslagen succesvol.

• Slechts 31 uit de 158 onderzochte ​​landen hebben nog nooit een terroristische aanslag gekend sinds 2002.

• De meeste terreuraanslagen vonden plaats in de context van een bredere conflictsituatie.

• Hoewel religieus terrorisme het meest in de pers komt, was er een aanzienlijke hoeveelheid van terroristische aanslagen door niet-religieuze groepen.

• West-Europa had veel meer te lijden onder terroristische incidenten dan de VS en er vielen ook 19 keer meer dodelijke slachtoffers dan in de VS.

• In de periode 2002-2011 waren terreuraanslagen voornamelijk gericht tegen burgers en onroerende eigendommen, de overheid, politie en het bedrijfsleven. Militaire doelwitten waren goed voor slechts 4% van de incidenten.

• Wereldwijde incidenten, doden en gewonden worden gedomineerd door de gebeurtenissen in de lagere midden-inkomenslanden. Zeven van de tien landen die het meest getroffen zijn door het terrorisme zijn afkomstig uit de lagere midden-inkomenslanden.

• Lage inkomenslanden hebben veel minder kans op terrorisme dan de midden-inkomenslanden. Dit suggereert dat armoede niet de voornaamste factor is die terrorristische aanslagen veroorzaakt.

• De meerderheid van wereldwijde incidenten, doden en gewonden doet zich voor in landen met een hybride regime en zijn goed voor 46% van de incidenten, 54% van de dodelijke slachtoffers en 60% van alle letsels. Hybride regeringen kunnen worden omschreven als regimes onder een autoritaire controle, maar ook met een aantal democratische aspecten.

• Terrorisme correleert sterk met een lage politieke stabiliteit, lage intergroepscohesie, schendingen van mensenrechten en met een hoge mate van groepsgrieven.

• Al Qa’ida is een van de meest beruchte terroristische organisaties. De naam wordt zelfs als synoniem gebruikt voor terrorisme. Echter, Al Qa’ida is vandaag fel verzwakt en was verantwoordelijk voor slechts één van de 5000 terreuraanslagen die werden uitgevoerd in 2011.

• De tien landen die het meest getroffen werden door terrorisme scoren vrij hoog op de corruption index van de Wereldbank en van Transparency International’s Corruption Perceptions Index.

En België?

Voor de volledigheid: België bekleedt de 107de plaats. Er heeft zich in dit land geen enkel terroristisch incident voorgedaan, maar er is wel even een dreiging geweest….

Laat deze studie een les zijn voor al diegenen die staan te springen om militair tussenbeide te komen in plaatselijke conflictsituaties.